Σας παρουσιάζουμε περήφανα τις ταινίες που δεν πρέπει να χάσετε!

Sunday 29 April 2007

Seconds (1966)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
Ποιός δεν θα ήθελε μια δεύτερη ευκαιρία να ξεκινήσει μια καινούργια ζωή; Αυτήν την ανάγκη έρχεται να καλύψει μια μυστική εταιρία που παρέχει τέτοιου είδους υπηρεσίες στους πλούσιους πελάτες της. Το αντίτιμο υψηλό, αλλά όλα είναι υπολογισμένα με ακρίβεια... ή μήπως όχι;

Συντελεστές:
Ο Τζον Φρανκενχάιμερ οδηγεί με μαεστρία τον Ροκ Χάτσον σε αυτό το 'καφκικό' ψυχολογικό θρίλερ.

Γιατί το Seconds?
Γιατί όποτε το βλέπω με βυθίζει στην σύγχρονη παράνοια. Ξεφεύγει από τις κοινότυπες φόρμες τις εποχής του παραμένοντας, όμως, πάντα άψογο στυλιστικά με αποτέλεσμα να καταφέρει να διατηρείται επίκαιρο 40 και πλέον χρόνια μετά.

Αγαπημένα σημεία:
Η σκηνή στο πατητηρι των σταφυλιών είχε λογοκριθεί στην πρώτη προβολή της ταινίας εξαιτίας των τολμηρών πλάνων που περιείχε, στερώντας έτσι απο τους θεατές μια απο τις πιο 'ζωντανές' είκονες του κινηματογράφου.

Να μην ξεχάσω:
- Να προσέχω τι εύχομαι γιατί μπορεί να γίνει μια εφιαλτική πραγματικότητα
- Κάποιες ταινίες οφείλουν την αποτυχία τους στο γεγονός οτι το κοινό δεν είναι έτοιμο γι' αυτες.

Friday 27 April 2007

Manhunter (1986)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
Δολοφόνος κατα συρροήν σκορπά τον τρόμο και ο πράκτορας του FBI, Γουίλ Γκράχαμ, αναλαμβάνει να τον σταματήσει. Προκειμένου να μπει μέσα στο μυαλό του εγκληματία, ζητεί την βοήθεια του έγκλειστου Χάνιμπαλ Λέκτορ.
Το ερώτημα σε αυτό το παιχνίδι του μυαλού όμως είναι 'ποιός έχει το πάνω χέρι;'

Συντελεστές:
Ο Μάικλ Μαν σκηνοθετεί και ο Γουίλλιαμ Πέτερσεν καλύπτει με άνεση τις ανάγκες του πρωταγωνιστικού ρόλου. Συμμετέχουν ακόμη οι: Τομ Νούναν, Τζόαν Άλλεν, Ντένις Φαρίνα και Κιμ Γκρέιστ.
Για το τέλος άφησα τον Μπράιαν Κοξ, ο οποίος για πρώτη φορά σκιαγραφεί στη μεγάλη οθόνη τη νοσηρή προσωπικότητα του Χάνιμπαλ Λέκτορ και τα καταφέρνει περίφημα. Για πολλούς ίσως και καλύτερα και απο τον Άντονυ Χόπκινς στο 'The Silence of the Lambs'!

Γιατί το Manhunter?
Γιατί είναι η πρώτη γνωριμία του κοινού με τον Χάνιμπαλ... χωρίς ιλουστρασιόν εικόνες, χωρίς το καταφύγιο του εντυπωσιασμού. Όπως άλλωστε είναι γνωστό, η πρώτη φορά είναι και η καλύτερη.

Αγαπημένα σημεία:
Οι γεμάτες ένταση συναντήσεις του Γουίλ Γκράχαμ με τον Χάνιμπαλ Λέκτορ και η σκηνή της τελικής αναμέτρησης, υπό τις νότες του 'IN-A-GADDA-DA-VIDA' των Iron Butterfly.

Ατάκες του Χάνιμπαλ που θα μείνουν στην ιστορία:
- Have you ever seen blood in the moonlight, Will? It appears quite black.
- And if one does what God does enough times, one will become as God is.
- Save yourself, kill them all!
- You want the scent? Smell yourself!

Wednesday 25 April 2007

Abre los ojos (1997)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
O Σεζάρ είναι νέος, ωραίος και πλούσιος. Ζει ανέμελα και οι γυναίκες αποτελούν εύκολα θηράματα γι αυτόν... ώσπου γνωρίζει και ερωτεύεται την Σοφία. Ωστόσο, το παρελθόν του τον κατατρέχει και καταλήγει στο νοσοκομείο με φριχτά παραμορφωμένο πρόσωπο. Και ο εφιάλτης μόλις άρχισε...

Συντελεστές:
Ο Αμεναμπάρ, με αφορμή τους εφιάλτες που τον ταλαιπωρούσαν για ένα διάστημα, δημιουργεί μια ονειρική ταινία. Σ΄αυτό το κλίμα συμβάλλουν ο Εντουάρντ Νοριέγκα και η Πενέλοπε Κρουζ κρατώντας τους βασικούς ρόλους .

Γιατί το Abre los ojos?
Γιατί είναι αμαρτία να προτιμήσετε το Vanila Sky, αφού υπάρχει το αυθεντικό έργο. Ο Αμεναμπάρ είχε ένα όραμα και το υλοποίησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Αγαπημένα σημεία:
Η σκηνή του ατυχήματος και η ανατρόπη στο τέλος. Η χημεία του ζευγαριού και η ατμοσφαιρικη φωτογραφία του Χανς Μπούρμαν.

Βρήκα στις σημειώσεις μου:
- Το Abre los ojos (Open your eyes) άνοιξε τις πόρτες του Χόλλυγουντ στον Αμεναμπάρ. Πρώτη του δουλειά στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν το The Others.

*This is NOT the original trailer...

Monday 23 April 2007

To Live and Die in L.A. (1985)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
Όταν ο συνεργάτης του δολοφονείται - δύο μέρες πριν συνταξιοδοτηθεί- από τον παραχαράκτη Έρικ Μάστερς, ο αστυνομικός Ρίτσαρντ Τσανς βάζει σκοπό της ζωής του να πάρει εκδίκηση. Σύντομα, η καταδίωξη του κακοποιού μετατρέπεται σε ψύχωση και ο νόμος γίνεται ένα εμπόδιο που πρέπει να υποσκελιστεί με οποιοδήποτε κόστος....

Συντελεστές:
Ο Γουίλλιαμ Φρήντκιν πίσω από την καμέρα αποτυπώνει ένα διαφορετικό Λος Άντζελες. Ο Γουίλλιαμ Πέτερσεν δημιουργεί ένα μοναδικό αντί-ήρωα, ο Γουίλεμ Νταφόε ερμηνεύει πειστικά τον κακό, ενώ Τζον Τορτούρο και Ντην Στόκγουελ προσθέτουν ακόμα περισσότερη ποιότητα στο καστ. Τέλος, το ποπ συγκρότημα Γουάνκ Τσανκ εκπλήσσει ευχάριστα με την μουσική επένδυση.

Γιατί το To Live and Die in L.A.?
Ένα μοντάζ αγχωτικό σε μια ταινία που κινείται σε -ούτως ή άλλως- σε ξέφρενο ρυθμό. Πολύ καλές ερμηνείες, ο Φρήντκιν είναι αυθεντία στις σκηνές δράσης και όλα αυτά σε φόντο ένα αγουροξυπνημένο Λος Άντζελες. Θέλετε κι άλλα;

Αγαπημένα σημεία:
Η αρχική σκηνή είναι απο αυτές που αμέσως καταλαβαίνεις οτι θα δεις κάτι διαφορετικό. Επίσης ακόμα μια σκηνή, που όμως δεν θα την αποκαλύψω για ευνόητους λόγους (όταν την δείτε, θα την εντοπίσετε). Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην επισημάνω την θαυμάσια μουσική που 'δένει' εντυπωσιακά με την εικόνα.

Βρήκα στις σημειώσεις μου:
- Αν και βασισμένο σε νουβέλα του Πέτιεβιτς (πρώην πράκτορα των Αμερ. Μυστικών Υπηρεσιών), τελικά ο Φρήντκιν κράτησε μόνο το 1/5 του υλικού στο τελικό σενάριο.
- Με εισπράξεις 17 εκατ. δολλάρια, η πορεία του στο box-office θεωρήθηκε αποτυχημένη.

Saturday 21 April 2007

Scarface (1983)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
Νεαρός κουβανός πρόσφυγας καταφτάνει στο Μαϊάμι. Λόγω του ιδιαιτέρως αιμοδιψούς χαρακτήρα του, σταδιοδρομεί με αξιοζήλευτη επιτυχία στο εμπόριο ναρκωτικών ουσιών σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα του.
Όποιος όμως σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες...

Συντελεστές:
Στους βασικούς συναντάμε τους Αλ Πατσίνο , Μισέλ Φάιφερ, Στίβεν Μάουερ και Μαίρη Ελίζαμπεθ Μαστραντόνιο
Από τον πάγκο κατευθύνει ο Μπράιαν ντε Πάλμα, σε σενάριο του Όλιβερ Στόουν

Γιατί το Scarface?
Γιατί μου δίνει αυτό που θέλω. Έχει πλοκή που καθηλώνει, είναι ρεαλιστικά βίαιη και ο Πατσίνο δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στο ρόλο του κουβανού κακοποιού Τόνυ Μοντάνα. Και μόνο ο τρόπος που μιλάει «φτύνοντας» τα λόγια του, καθώς και όλη η οργή που βγάζει σε κάθε καρέ, με προκαλούν να την βλέπω συνέχεια, χωρίς να βαριέμαι ποτέ.

Αγαπημένα σημεία: Η σκηνή με το πριόνι, ο χορός με τη Μισέλ Φάιφερ κ φυσικά η φοβερή μάχη του φινάλε.

Ατάκες του Τόνυ που θα μείνουν στην ιστορία:
- I'm Tony Montana! You fuck with me, you fuckin' with the best!
- In this country, you gotta make the money first. Then when you get the money, you get the power. Then when you get the power, then you get the women.
- This is paradise, I'm tellin' ya. This town like a great big pussy just waiting to get fucked.

Thursday 19 April 2007

Witness for the Prosecution (1957)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
Ο δικηγόρος Σερ Γουίλφιντ Ρόμπαρτς αναρρώνει από μία σοβαρή καρδιακή προσβολή, όταν τον επισκέπεται ένας γοητευτικός άντρας, ο οποίος κατηγορείται για τον φόνο μιας μεσήλικης γυναίκας. Η μαρτυρία, όμως, της ψυχρής συζύγου του κατηγορούμενου επιβαρύνει ακόμα πιο πολύ την θέση του...
Το τέλος περιλαμβάνει εκπλήξεις για όλους.

Συντελεστές:
Η κινηματογραφική συνεύρεση του Τάυρον Πάουερ, της Μάρλεν Ντήντριχ και του -εκπληκτικου- Τσάρλς Λώτον υπό τις οδηγίες του Μπίλυ Γουάιλντερ αποτελεί μια ιστορική στιγμή για το σινεμά.

Γιατί το Witness for the Prosecution?
Γιατί είναι βασισμένο σε έργο της διαχρονικής Αγκάθα Κρίστι, με ότι αυτό συνεπάγεται ;)

Αγαπημένα σημεία:
Η παράκληση που γίνεται στο trailer(!) προς τους θεατές να μην αποκαλύψουν το τέλος σε αυτούς που δεν έχουν δει την ταινία.

Βρήκα στις σημειώσεις μου:
- Αποτελεί το 'κύκνειο άσμα' του Τάυρον Πάουερ

Tuesday 17 April 2007

The Third Man (1949)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
Άνεργος συγγραφέας καταφθάνει στην μεταπολεμική Βιέννη προσκεκλημένος του παλιού του φίλου Χάρυ Λάιμ. Το ταξίδι παίρνει όμως άλλη τροπή όταν μαθαίνει ότι ο Χάρυ Λάιμ έχει πεθάνει. Βέβαια τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται...

Συντελεστές:
Η κυρίαρχη φιγούρα του Όρσον Ουέλς, παρά τον σχετικά μικρό χρόνο συμμετοχής, επισκιάζει σχεδόν όλους τους συντελεστές και ο σκηνοθέτης Κάρολ Ρηντ εκμεταλλεύεται τον Ουέλς όπως και την Βιέννη στο έπακρο.

Γιατί το The Third Man?
Γιατί τα κινηματογραφικά κάδρα και η πρωτοποριακή χρήση του φωτισμού απο τον Ρηντ ακόμα διδάσκεται στις σχολές σκηνοθεσίας. Γιατί η ερμηνεία του Ουέλς είναι ίσως η πιο επιβλητική που έχω δει. Γιατί όλοι γνωρίζουμε το μουσικό θέμα της ταινίας του Άντον Καράς κι ας μην ξέρουν ορισμένοι την πραγματική του προέλευση. Τέλος, γιατί ακόμα και η Βιέννη της μεταπολεμικής φτώχειας και δυστυχίας είναι πανέμορφη!

Αγαπημένα σημεία:
Η πρώτη σκηνή που εμφανίζεται ο Όρσον Ουέλς και η βόλτα στην ρόδα του λούνα παρκ.

Βρήκα στις σημειώσεις μου:
- Το The Third Man θεωρείται από το Αγγλικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο (BFI), η κορυφαία αγγλική ταινία όλων των εποχών
- Προτάθηκε για τρία Όσκαρ (Σκηνοθεσίας, Φωτογραφίας, Μοντάζ) και τελικά κέρδισε μόνο αυτό της φωτογραφίας.