The Night of the Generals (1967)

Υπόθεση (με 5 γραμμές):
Στην κατεχόμενη από τους Ναζί Βαρσοβία, μια πόρνη βρίσκεται άγρια δολοφονημένη. Αυτόπτης μάρτυρας, ένας και μοναδικός γείτονας, ο οποίος αποκαλύπτει ότι ο δολοφόνος είχε ένα κόκκινο σειρίτι στο κάτω μέρος της στολής του... διακριτικό των Γερμανών στρατηγών.
Οι υποψίες του ταγματάρχη Γκράου (Ομάρ Σαρίφ), που ηγείται της έρευνας για την διαλεύκανση του φόνου, πέφτουν σε τρεις Στρατηγούς της ανώτατης στρατιωτικής διοίκησης των Ναζί: τον ηρωικό και περίεργο Τάνζ (Πίτερ Ο’ Τουλ), τον κυνικό Κάχλενμπέργκε και τον αδύναμο Φον Σάιντλιτζ-Γκάμπλερ.
Για χρόνια, το έγκλημα θα παραμείνει άλυτο, μέχρι τη στιγμή που ο φονιάς θα ξαναχτυπήσει, αυτή τη φορά σε άλλη χώρα...

Συντελεστές :
Πέντε χρόνια μετά από την άψογη συνεργασία τους στον 'Λόρενς της Αραβίας' ο Πίτερ Ο’ Τουλ και ο Ομάρ Σαρίφ ξανασμίγουν σε μία πολεμική περιπέτεια- σταθμό για την εποχή της.
Ο Ο’ Τουλ στο ρόλο του θεότρελού και διεστραμμένου στρατηγού Τανζ είναι σχεδόν ανατριχιαστικός, ενώ ο Ομάρ Σαρίφ ως ταγματάρχης Γκράου δίνει μία πιο «προσγειωμένη» ερμηνεία. Συμπρωταγωνιστούν οι πολύ καλοί Τομ Κόρτνι, Ντόναλντ Πλέζανς ('Η Μεγάλη Απόδραση'), Φίλιπ Νουαρέ ('O Ταχυδρόμος') και Τσαρλς Γκρέι. Τα σκηνοθετικά σκήπτρα γερά κρατεί ο Ανατόλ Λίτβακ.

Γιατί το The Night of the Generals:
Γιατί είναι ένα δυνατό πολεμικό θρίλερ του σύγχρονου κινηματογράφου που κυριολεκτικά κερδίζει στα ... σημεία (δες παρακάτω )
Γιατί μέσα στην καρδιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν όλος ο κόσμος κυριολεκτικά φλεγόταν, ένας απλός ταγματάρχης προσπαθούσε να βρει την άκρη του νήματος γύρω από το άλυτο μυστήριο ενός στρατηγού- δολοφόνου ... όχι του Χίτλερ (όπως θα ήταν 'ακουγόταν' λογικό), αλλά μίας σειράς εκδιδόμενων γυναικών.

Αγαπημένα σημεία:
Παρόλο που η ταινία έχει πολλά αδύνατα σημεία, που κάνουν πολλούς να την αφορίζουν, κάποια από τα συστατικά της είναι τόσο δυνατά που μόνο γι΄ αυτά αξίζει. Ένα από αυτά είναι η σκηνή που ο στρατηγός Τανζ επισκέφθηκε το Λούβρο και πιο συγκεκριμένα την αίθουσα με τα αποδιοπομπαία έργα ζωγραφικής και ταυτίστηκε με την αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκογκ.

Βρήκα στις σημειώσεις μου:
- Ο χαρακτήρας του στρατηγού Τανζ είναι εμπνευσμένος από υπαρκτό πρόσωπο, αυτό του Joachim Peiper , του νεότερου άντρα στο στρατό των Ναζί που κατέκτησε τον βαθμό του στρατηγού.