Blowup (1966)

Υπόθεση (με 5 γραμμές):
Ένας πετυχημένος φωτογράφος μόδας βρίσκεται στον 'δικό' του παράδεισο: Ναρκωτικά, ωραίες γυναίκες, ακριβα αυτοκινήτα, δυνατή μουσική και σεξ χωρίς δεσμεύσεις... Η ζωή του αποκτά όμως σκοπό απο τη στιγμή που ανακαλύπτει στα αρνητικά φιλμ μιας φωτογράφησης του ένα φόνο. Μελετώντας κάθε λεπτομέρεια προσπαθεί να συνθέσει το παζλ. Θα τα καταφέρει; Υπάρχει πραγματικά φόνος ή όλα είναι στο μυαλό του;


Συντελεστές :
Πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Αντονιόνι και μία απο τις μεγαλύτερες επιτυχίες του... μα πάνω απ' όλα ένα παιχνίδι ισορροπίας πραγματικού και φανταστικού που στόχο έχει να ξυπνήσει τις αισθήσεις του θεατή. Στον ρόλο του φωτογράφου ο Ντέηβιντ Χέμμινγκς ενώ Βανέσα Ρεντγκρέηβ, Σάρα Μάιλς και Τζέην Μπίρκιν εμφανίζονται σε σημαντικούς, αλλά και μικρότερους ρόλους.

Γιατί το Blowup;
Αν δεχτούμε την θεωρία του Γκρηναγουέη οτι 'Δεν νομίζω, ότι έχουμε παρακολουθήσει κινηματογράφο ακόμα. Αυτό που νομίζω ότι έχουμε δει, είναι 100 χρόνια εικονογραφημένου κειμένου.' τότε ο Αντονιόνι μας δείχνει τον δρόμο πως θα ξεφύγουμε από το εικονογραφημένο κείμενο. Καταλαβαίνω οτι δεν είναι εύκολο, αφού ανατρέπει πολλές κινηματογραφικές νόρμες που έχουμε συνηθίσει αλλά είναι μια εμπειρία διαφορετική. Κάποιοι θα το λατρέψουν, κάποιοι θα το μισήσουν και το περίεργο είναι ότι όλοι θα έχουν δίκιο... Συμπέρασμα; Ακόμα μια φορά σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι (ακόμα και αν ο προορισμός αλλάξει στη διαδρομή).

Αγαπημένα σημεία:
Το μονόχρωμο και ήσυχο Λονδίνο και η αντίθεση του με την πολύχρωμη και γεμάτη θόρυβο ζωή του νεαρού φωτογράφου. Η τελευταία σκηνή στο γήπεδο του τένις.

Βρήκα στις σημειώσεις μου:
- Σημαντική η ζωντανή εμφάνιση στην ταινία των θρυλικών Yardbirds, την εποχή που στο γκρουπ συμμετείχαν και ο Τζίμι Πέητζ και ο Τζεφ Μπεκ.
- Είναι η πρώτη ταινία που εμφανίζεται γυναικείο σώμα εντελώς γυμνό.