Pi (1998)

Υπόθεση (σε 5 γραμμές) :
Στη ζωή όλα μπορούν να εξηγηθούν με βάση τις αριθμητικές αλληλουχίες. Αυτή είναι η θεωρία που έχει υιοθετήσει ο νεαρός μαθηματικός και διάνοια στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, Μαξιμίλιαν Κοέν. Αντικοινωνικός και απομονωμένος, αναπτύσει μία θεωρία που του επιτρέπει να προβλέπει την πορεία των μετοχών στο χρηματιστήριο. Σύντομα γίνεται στόχος πολυεθνικής εταιρίας αλλά και θρησκευτικών φανατικών.


Συντελεστές:
Εντυπωσιακό ντεμπούτο του σκηνοθέτη Ντάρεν Αρονόφσκι σε μία ταινία με εξαιρετικά χαμηλό μπάτζετ (60 χιλ. δολλάρια). Σιν Γκουλέτ και Μαρκ Μαργκόλις στους βασικούς ρόλους καταδεικνύουν τα δυσδιάκριτα σύνορα ανάμεσα στη μεγαλοφυία και την παράνοια. Αξιοπρόσεκτη, παρά τα πενιχρά μέσα, είναι και η ασπρόμαυρη φωτογραφία.

Γιατί το Pi?
Γιατί είναι μια ταινία που την νοιώθεις σαν γροθιά στο στομάχι. Ο Αρονόφσκι πειραματίζεται με την κάμερα και ο θεατής ανακαλύπτει ένα νέο είδος κινηματογράφου.

Αγαπημένα σημεία:
...ηλεκτρικό τρυπάνι... (χωρίς σχόλια)

Βρήκα στις σημειώσεις μου:

- Ήταν υποψήφιο για τον Χρυσό Αλέξανδρο στο Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης και κέρδισε το ειδικό βραβείο Φιμπρέσι στο διεθνές τμήμα.