The Sting (1973)
Υπόθεση (με 5 γραμμές):
Όταν ο κομπιναδόρος Τζώνυ Χούκερ και ο συνεργός του Λούθορ αποσπούν με απάτη ένα σημαντικό χρηματικό ποσό από αρχι-μαφιόζο Ντόυλ Λόνεγκαν, το αποτέλεσμα είναι να βρεθεί νεκρός ο Λούθορ. Ο άπειρος Τζώνυ θέλει να εκδικηθεί τον θάνατο του συνεργάτη του και ζητάει βοήθεια απο τον φίλο του Λούθορ, Χένρυ Γκόντορφ ο οποίος του την προσφέρει....
Συντελεστές :
Πρωταγωνιστούν δύο απο τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής. Ο Πώλ Νιούμαν και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ταίριαξαν τέλεια στους βασικούς ρόλους. Ο Τζώρτζ Ρόυ Χιλλ, στην πιο γόνιμη περίοδο της -σχετικά μικρής- σκηνοθετικής καριέρας του δημιουργεί άλλο ένα κλασσικό έργο (μετά το 'Butch Cassidy and the Sundance Kid' του 1969 και το 'Slaughterhouse-Five' του 1972). Τέλος η μουσική του Σκοτ Τζόπλιν που κατάφερε και πέρασε και αυτή στην ιστορία του κινηματογράφου.
Γιατί το The Sting;
Γιατί αναπαριστά εντελώς πειστικά το Σικάγο του 1930. Γιατι σπάνια έχω συναντήσει πρωταγωνιστές που 'λάμπουν' στην μεγάλη οθόνη όπως ο Νιούμαν και ο Ρέντφορντ. Γιατί το παιχνίδι που προσπαθώ να ανακαλύψω ποιος - τελικά - κοροϊδεύει - ποιόν παραμένει μέχρι σήμερα εξαιρετικά γοητευτικό!
Αγαπημένα σημεία:
Σε μια ταινία με συνεχείς ανατροπές δεν μπορώ να ξεχωρίσω συγκεκριμένα σημεία. Και τα 129 λεπτά της ταινίας είναι μοναδικά και αγαπημένα.
Βρήκα.... ψάχνοντας:
- Σάρωσε στα Οσκαρ με επτά βραβεία και άλλες τρεις υποψηφιότητες
- Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ είδε πρώτη φορά την ταινία το 2004!
1 comment:
Φοβερή ταινία. Είχα ενθουσιαστεί όταν την είδα πρώτη φορά. Ο Redford πώς γίνεται να την είδε πρώτη φορά το 2004; Δεν είναι δυνατόν.
Άσχετο: γιατί σε κάποιες αναρτήσεις ειναι απενεργοποιημένα τα σχόλια;
Post a Comment